бе

I

[بي]

1. пешванди инкорӣ бидуни…; ғайр аз, ғайри…; бе ин (он) ҳам бидуни ин (он) ҳам; бе он ки… пайвандаки тобеъкунанда ба ҷои он ки…, ин корро накарда…; бе ҳеҷ ташвиш бидуни камтарин ташвиш, бемалол

2. пешв. бо исм омада, сифат месозад, ки ба аломат ва хислате доро набудани предметро ифода мекунад: безарар, бекор, беғубор ва ғ.

3. пешв. бо як гурӯҳ исмҳо, инчунин бо баъзе феълҳо омада, зарф месозад: беихтиёр, беибо, беист ва ғ.

II

[ب]

номи ҳарфи дуюми алифбои ҳозираи тоҷикии Б